log in

Wpisy

Optyka Scyzoryka #4: O tym jak, Termalice zabroniono strzelać w Kielcach

Korona Kielce zwyciężyła z Bruk-Bet Termaliką Nieciecza w meczu 7 kolejki Lotto Ekstraklasy 2:1 i właściwie tym stwierdzeniem należałoby zamknąć temat tego meczu, ponieważ niestety mimo zwycięstwa nie było to najlepiej zagrane spotkanie gospodarzy. Trzeba wręcz uczciwie przyznać, że wynik jest lepszy niż gra. Czy Korona była drużyną lepszą? Być może minimalnie tak, ale na pewno nie na tyle, by w przypadku remisu pomstować i narzekać, że znów mieliśmy pecha.

Przede wszystkim powiedzmy sobie jasno – pierwszy kwadrans Korona Kielce przespała i pozwalała na zdecydowanie zbyt wiele rywalom. Gdyby Termalika była choć odrobinę skuteczniejsza to spokojnie mogłaby strzelić ze dwie bramki i na luzie grać do końca. Na całe szczęście oglądamy polską ekstraklasę, więc drużyna Mariusza Rumaka postanowiła dostosować się do standardów w niej panujących i nie wykorzystywać stwarzanych sytuacji. Z przebiegu meczu można było się wręcz zastanawiać, czy czasem goście nie przyjechali do Kielc na trening rozgrywania i dryblingów w warunkach meczowych przy jednoczesnym sygnale od trenera, że mają kategoryczny zakaz strzelania bramek.

Skoro Termalika strzelać nie chciała, Korona nie miała wyjścia i postanowiła zabrać się do roboty. Efekt przyszedł w 35 minucie po strzale niezawodnego Jacka Kiełba, dla którego był to powrót do gry w kieleckiej ekipie po kontuzji odniesionej jeszcze podczas przygotowań do sezonu. W 73 minucie wynik podwyższył Jukić i było już 2:0. I właściwie takim wynikiem powinno się to spotkanie zakończyć, ale pechowo w 83 minucie piłkę do własnej siatki wbił Kovacević, który zepsuł tym samym misterny plan słoników, by zakończyć to spotkanie na zero z przodu.    

Ostatecznie Korona zwyciężyła i zdobyła arcyważne trzy punkty. Dzięki nim nasza drużyna wskoczyła na 9 miejsce w tabeli i zapewniła sobie spokojną przerwę. Przede wszystkim dzięki temu zwycięstwu Koroniarze oddalili od siebie niewygodne pytania o kryzys formy.

Oprócz zdobycia trzech punktów może cieszyć jeszcze jedna rzecz. Mianowicie trener Gino Lettieri stawia trafne diagnozy, co należałoby poprawić w grze kielczan. Osobiście jestem bardzo usatysfakcjonowany tym, iż nie prezentuje on tego typowego dla polskich szkoleniowców minimalizmu. Odniósł zwycięstwo, lecz doskonale wie, że gra zespołu nie tak powinna wyglądać. Należy także wspomnieć o słowach trenera rywali – Mariusza Rumaka. Otóż wydaje się, że trener Rumak czuje się mocno zagrożony na swoim stanowisku, gdyż winą za porażkę obarczył de facto wszystkich tylko nie siebie. Wygląda więc na to, że Panu trenerowi Rumakowi w każdym klubie ktoś rzuca kłody pod nogi. Biedaczek…

Teraz przed nami przerwa reprezentacyjna i na całe szczęście Koroniarze, dzięki zdobyciu kompletu punktów, spędzą ją w dobrych nastrojach. Miejmy nadzieję, że efekty wytężonej pracy podczas tej pauzy będą widoczne już w meczu z Sandecją. Piłkarze z Nowego Sącza są bowiem bardzo groźnym rywalem dla wszystkich i na pewno tanio skóry nie sprzedadzą, zaś „złocisto-krwiści” muszą w tym spotkaniu celować w zdobycie tylko i wyłącznie trzech punktów.

Optyka Scyzoryka #3: Houston, mamy problem!

 

Na mecz z Piastem Gliwice kibice Koroniarze czekali z nadzieją graniczącą z pewnością, iż uda się z tej wyprawy przywieźć do Kielc komplet punktów. Nietrudno się dziwić takim opiniom, gdyż przed tą kolejką Piast był jedyną drużyną w Lotto Ekstraklasie, która nie wygrała jeszcze spotkania i zajmowała ostatnie miejsce w tabeli. Niestety dla nas przełamanie gliwiczan przyszło w meczu z Koroną Kielce, choć ciężko oprzeć się wrażeniu, że sami Koroniarze mocno to przełamanie gospodarzom ułatwili.

Co tym razem zadecydowało o porażce? Gdyby sprawę uprościć, można by powiedzieć, że brak było na boisku typowego egzekutora. Napastnika, który gwarantowałby odpowiednią jakość strzelecką w polu karnym rywala. Moim zdaniem jednak jest to tylko jedna ze składowych. Czy gdyby w Koronie grał np. Michal Papadopulos to osiągnęlibyśmy lepszy wynik? Sądząc po tym, co czeski piłkarz zrobił w sytuacji, w której stanął oko w oko z Alomeroviciem, szczerze wątpię. Na nasze nieszczęście, aby sprowadzić kogoś gwarantującego odpowiednią jakość, trzeba sporo zapłacić. Skuteczni napastnicy bowiem są na rynku transferowym kosztowniejsi od pomocników czy też obrońców, że o bramkarzach nie wspomnę. Korony Kielce na dzień dzisiejszy na taki porządny zakup do napadu po prostu nie stać. Kogo mamy więc do dyspozycji? Nike Kaczarawę, który już w swoim drugim występie nie pokazał nic specjalnego. Wygrany pojedynek główkowy? Umówmy się, że przy jego wzroście to wręcz obowiązek. Poza tym w ataku bezproduktywny. Patrząc na grę gruzińskiego napastnika, niestety można odnieść wrażenie, że zamiast stawać się główną postacią w kieleckiej ofensywnie, on coraz bardziej zbliża się do miana niewypału transferowego. Maciej Górski, który jak zwykle biegał, walczył i się starał - tylko co z tego? Z każdym jego kolejnym meczem swoją grą daje trenerowi sygnały, że zamiast na szpicy powinien grać za innym napastnikiem. Tu pojawia się jednak pytanie, czy trener Lettieri widzi go w takiej roli? Elia Soriano, czyli zawodnik, który dał fajną zmianę w meczu z Arką Gdynia. Na tę chwilę Włoch wydaje się być naszą jedyną nadzieją. Obawiam się jednak, iż czekają nas ponure dni, jeśli i Soriano okaże się niewypałem.

Korona pojechała do Gliwic po trzy punkty, a zamiast tego dostała koncertowo w cymbał. Jedno jest pewne – po tym meczu pora skończyć z tłumaczeniami, że „byliśmy lepsi”, „zabrakło szczęścia”. Potrzebujemy punktów, zanim sytuacja w tabeli zrobi się naprawdę nieciekawa. Jeśli kolejne mecze w wykonaniu „złocisto-krwistych” będą wyglądać jak ten w Gliwicach, to bardzo szybko Korona znajdzie się na miejscu „premiowanym” spadkiem do I ligi.

Diagnoza jest prosta. W kieleckiej Koronie nie ma kto strzelać bramek, więc cóż -  wygląda na to, że… Houston, mamy problem!

 

Optyka Scyzoryka #2: Piękny koszmar w Kielcach

Niedzielny mecz pomiędzy Koroną Kielce a Jagiellonią Białystok zapowiadał się bardzo ciekawie. Z jednej strony Jagiellonia – czyli aktualny wicemistrz Polski, która potrzebowała wreszcie przekonującego zwycięstwa, a z drugiej rozpędzona Korona. Powiedzieć, że mecz był interesujący to jednak za mało, ponieważ na Kolporter Arenie mieliśmy wręcz świetną reklamę rodzimej piłki nożnej i dowód na to, dlaczego warto zakupić bilet i przyjść na stadion.

Widowisko rozpoczęło się od odśpiewania hymnu Polski z okazji zbliżającego się Święta Wojska Polskiego. Pięknie i wzruszająco, trzeba tu docenić sposób w jaki nasz klub zorganizował całą akcję. Warto także zauważyć pewien miły szczegół. Trener Gino Lettieri w szaliku z napisem „Polska”. Bardzo pozytywny sygnał, zwłaszcza w kontekście pamiętnej afery z „Polaczkami”, która to przetoczyła się przez ogólnopolskie media.

Po tym patriotycznym wstępie do akcji wzięli się piłkarze. Kibice jeszcze dobrze nie zajęli swoich miejsc, a ekipa z Podlasia prowadziła już 1:0. Po przepychance Romańczuka z Barrym i podaniu od tego pierwszego do siatki trafia Pospisil. W 23 minucie było już 1:1, kiedy to po strzale w słupek Możdżenia piłkę przytomnie dobił Aankour. Niestety w 57 minucie Koroniarze musieli znów gonić wynik, gdyż bramkę zdobyli goście. Barry stracił futbolówkę na rzecz Cernycha, ten dograł do Sheridana i zawodnikowi Jagi pozostało już tylko dostawić nogę. Sześć minut później mieliśmy wyrównanie. Po dośrodkowaniu Kosakiewicza piłkę do siatki głową skierował niezawodny Bartosz Rymaniak. Ostatni gol w meczu padł już w doliczonym czasie gry. Łukasz Sekulski próbuje dośrodkować, jednak robi to w taki sposób, iż piłka odbija się od Kena Kallaste i..wpada do bramki Korony.

Trener Gino Lettieri, oceniając mecz na konferencji prasowej, stwierdził, że to nie Jagiellonia wygrała spotkanie, lecz Koroniarze je przegrali. Jako punkt zwrotny wskazał niewykorzystany na koniec pierwszej połowy przez Nabila Aankoura rzut karny. Taka ocena wydaje się rozsądna, jednak teraz nasuwa się pytanie: czy niemiecki szkoleniowiec będzie potrafił dotrzeć do zawodników w taki sposób, aby Ci nie rozpamiętywali jej zbyt długo, co z pewnością byłoby sporym utrudnieniem w kolejnym meczu, jaki czeka Koronę.

Trzeba jeszcze wspomnieć o debiucie w Koronie Kielce nowego napastnika – Niki Kaczarawy. Niestety Gruzin był zupełnie bezbarwny i chyba wciąż ma poważne braki w komunikacji z kolegami z drużyny. Dobrze radził sobie, gdy trzeba było wygrać pojedynek powietrzny, jednak w pozostałych aspektach zawiódł. Można zatem przypuszczać, iż to Elia Soriano będzie na ten moment pierwszym wyborem do ataku w kieleckiej ekipie. Nika będzie przydatną opcją, jednak chyba na ten moment głównie przy grze długimi podaniami i przy stałych fragmentach.

Podsumowując – na stadionie przy Ściegiennego byliśmy świadkami pięknego koszmaru. Z jednej strony szybka, ciekawa i dynamiczna gra. Typowo polska kopanina  w stylu „długa laga do przodu” nie zaistniała u żadnej ze stron, co sprawiło, że spotkanie oglądało się naprawdę świetnie. Koszmarne jest jednak zakończenie i miejmy nadzieję, że Korona szybko się po tym koszmarze otrząśnie. Jest to o tyle istotne, iż w kolejnej kolejce kielczanie zmierzą się na wyjeździe z Piastem Gliwice. Patrząc na formę rywali, zwycięstwo to wręcz obowiązek i jeśli komplet punktów nie przyjedzie do Kielc, wówczas zaczną się pytania w stylu „czy Koronę Kielce dopadł kryzys?”. Dlatego, panowie, przetrawcie tę dzisiejszą porażkę i odbijcie sobie ją z nawiązką w Gliwicach!

Optyka scyzoryka #1: Niezły początek, ale czy mogło być lepiej?

„Optyka scyzoryka”, czyli nowy cykl mający na celu nie tylko recenzowanie, ale przede wszystkim dyskusję o tematach ważnych i istotnych dla Korony Kielce. Wszystko to widziane z perspektywy kieleckiego scyzoryka.

Zapraszam zatem wszystkich koroniarzy do współtworzenia cyklu. Piszcie, komentujcie i sygnalizujcie sprawy, które leżą Wam na Waszym koroniarskim sercu.

W pierwszym artykule kilka przemyśleń na temat początku sezonu w wykonaniu naszych piłkarzy. Jest dobrze i to nie ulega wątpliwości, ale czy mogło być lepiej?

Korona Kielce 0:1 Zagłębie Lubin

Inauguracja sezonu. Wszyscy wokół skazują Koronę na pożarcie, a tymczasem nasza ekipa stoczyła niezły bój z Zagłębiem Lubin. Co zatem zdecydowało o porażce? Wiele osób twierdzi, iż był to po prostu brak szczęścia. Trzeba jednak uczciwie przyznać, że los uśmiechał się a to do jednej, to do drugiej drużyny. Na sam koniec obdzielił tymi uśmiechami po równo obie ekipy, więc argument, że szczęście nie dość Koronie sprzyjało możemy włożyć między bajki, bo i Zagłębie miało swoje doskonałe okazje, które mogły zakończyć się bramką.

Zaskoczyło mnie, iż w pomeczowych relacjach, recenzjach i wypowiedziach różnych osób nie padł argument o czynniku, który na pewno odegrał pewną rolę. Tym czynnikiem jest…Zagłębie.

Zespół z Lubina jest bardzo doświadczony nie tylko na ligowych boiskach, ale także w ostatnim czasie całkiem nieźle zaprezentował się w Europie. Pamiętacie boje Zagłębia Lubin z Partizanem Belgrad? Dla zapominalskich przypomnę, iż wówczas polska ekipa ograła w dwumeczu serbskiego potentata.  Rok później w inauguracyjnym meczu Lotto Ekstraklasy na spotkanie z Koroną wyszło aż siedmiu zawodników, którzy grali w tamtym dwumeczu. Podczas swojej przygody z pucharami Zagłębie nauczyło się grać na wynik i widać to było też w tym meczu. Do tego dołóżmy porównanie obu kadr i sposób ich budowania. Zagłębie dokonało lekkich korekt, zaś Korona wręcz rewolucji.

Moja ocena: Wynik nie powinien rozczarowywać.

Legia Warszawa 1:1 Korona Kielce

Dobry mecz Koroniarzy. Pomimo, iż Legia słabo weszła w obecny sezon, to jednak wciąż trzeba jej oddać, że posiada znakomitych - jak na polskie warunki - graczy. Dodatkowo „złocisto-krwiści” grali na wyjeździe, co utrudniało im zadanie.

Moja ocena: Miłe zaskoczenie, choć nie sensacja.

Korona Kielce 4:2 Cracovia Kraków

Ostatnie spotkanie i niejako zwiastun wciąż rosnącej formy koroniarzy. Świetny mecz w wykonaniu naszej drużyny. Straszono nas tą nową Cracovią i charyzmatycznym Michałem Probierzem. W praktyce okazało się, że to gospodarze zeszli z murawy zwycięsko. Myślę, ze wynik tego meczu można ocenić podobnie jak ten z Legią, jednak z jedną różnicą - chyba nikt nie spodziewał się, że Cracovia wyjedzie z Kielc z bagażem aż czterech goli.

Moja ocena: Miłe zaskoczenie, choć nie sensacja.

Subskrybuj to źródło RSS

Zawodnicy

Log in or create an account