Cytując jednego z nas: gdyby futbol był grą przewidywalną, już przed meczem można by wskazać zwycięzcę. Ale nie jest i tego właśnie świadkami byliśmy wczoraj. Korona Kielce po czterech z rzędu porażkach – rywal, wydawałoby się, idealny dla świetnie dysponowanej Cracovii. Nic z tych rzeczy.

Oczywiście, że można czuć niedosyt i pewnie znajdą się wśród nas „maruderzy”, którym wciąż jest mało. Ale pamiętajmy o jednym – przełamaliśmy bezpunktową passę, a patrząc na nasz terminarz, choć serce pałało nadzieją, to rozum podpowiadał, że przed przerwą punktów możemy już nie zdobyć. Zdobyliśmy, jeden, ale to właśnie on pozwoli wyjść na Legię z podniesioną głową. Bo ciężko byłoby to uczynić po pięciu porażkach pod rząd. Bardzo dobry, choć pechowy mecz z Lechem, podobnie z Cracovią, a obie drużyny są w mocnym gazie. Powiedzmy to sobie – Legia jest do zatrzymania. Trzeba tylko zaangażowania, którego nam nie brak i trochę więcej szczęścia, na co liczyć musimy.

Bijemy się w piersi za niedocenianie Airama. Fakt, nie poznaliśmy się na nim, długo zachowując dystans, kręcąc nosem na ten transfer. Teraz przyznajemy otwarcie – piłka szuka go w polu karnym, a ten magnes na futbolówkę to prawdziwy dar dla napastnika.

Tak więc brawa, ogromne brawa dla piłkarzy za ten cenny punkt i dla kieleckich kibiców, którzy pomimo mroźnej aury w Krakowie dotarli w pokaźnym składzie.

Na koniec apel – ludzie, bądźcie na stadionie w niedzielę. Może nie jesteśmy faworytem, może zimno, przemarzniecie, łapy odmrozicie, ale uwierzcie – będziecie tęsknić za tą naszą ligą w przerwie, będziecie żałować, że Was tam nie było i odliczać dni do wznowienia rozgrywek. Już niebawem czeka nas przymusowy detoks, więc nie skazujmy się na niego dobrowolnie zanim to konieczne!